Ігнась і Алена Анузіс жылі ў старым горадзе Вільні, дзе ахвотна прытулілі Хасю Геселевіч, народжаную Грынь. Хася раней знаходзілася ў прытулку ў суседнім манастыры ў каталіцкіх манашак, перш чым яе перавезлі ў дом Анузісаў. Яна засталася з Анузісамі як літоўская «кузіна», хадзіла ў дом іхняга сына Чэслава на дачу падчас аблаваў і ператрусаў. Анузісы таксама дапамаглі многім іншым. Яны выратавалі з Віленскага гета дзвюх габрэйскіх дзяўчынак і знайшлі ім прытулак у Лідзе (Беларусь). Яны працягвалі прадастаўляць фальшывыя дакументы для іншых уцекачоў з гета. У 1944 годзе з набліжэннем фронту Ігнась і Алена пакінулі Літву. Да вызвалення Хася жыла ў Латвіі пад ілжывым іменем. Сям'я Анузіс эмігравала ў Мічыган пасля вайны, дзе Хася меў магчымасць наведаць іх. 7 жніўня 2000 года Яд Вашэм прызнаў Ігнаса і Алену Анузісаў і Чэславаса і Алену Анузіс званнем Праведнікі народаў свету.

Адрэдагавана з базы даных Праведнікаў свету Яд ва-Шэм